MAHKUM MİSALİ!

 

               MAHKUM MİSALİ!

 

Evde bir mahkum gibi bekledim,gündüz gece

Değil bırakıp,kol açıp geleceksin diye

İsyan ettim,ağladım,acılar duydum sessizce

Belki beni hatırlayıp,bir alo diyeceksin diye

 

Yemedim,içmedim,gezmedim hayallere daldım

Acılarla yükseldim,ümitlerle ufaldım

Diyorlar eğlen biraz,ne bekliyorsun şaşkın!

Seni tanımıyorlar,bilmiyorlar,esiri olmuşum aşkın

 

Sensiz bütün güzellikler,bana acı,haram!

Güneşsiz açar mı yapraklar,çiçekler güller?

Acı verir,görünmez,yoktur bu derdin ilacı

Sonuç aynı ağlatır bir mum gibi eritir yaşanılan gerçekler

 

Seven insan,ümitsiz bekletir mutsuz eder mi?

İşine,gücüne dalarak,sessizce gider mi?

Eğer istiyorsan,mutlu olup efkarını dağıtmak

Kalbinin sesini dinle! bir alo de,fani işleri bırak

 

 

                            KASIM 1994